ΛΕΒΑΝΤΑ

Είναι πολυετής, αειθαλής θάμνος, που φτάνει σε ύψος περίπου 60 εκατοστά. Έχει μωβ άνθη τα οποία ανιθίζουν από τις αρχές Μαΐου μέχρι τα τέλη του καλοκαιριού.

ΘΕΣΗ
Η λεβάντα προτιμάει θέσεις με ηλιοφάνεια και πρέπει να αποφεύγονται σημεία με ισχυρούς ανέμους, για να μην καταστρέφονται τα άνθη της.

ΧΩΜΑ
Το χώμα της πρέπει να εμπλουτίζεται με άμμο και χαλίκι ώστε να εξασφαλίζεται καλός αερισμός και αποστράγγιση

ΠΟΤΙΣΜΑ
Η λεβάντα δεν είναι απαιτητική ως προς το πότισμα. Το χειμώνα χρειάζεται λίγο πότισμα , ενώ το καλοκαίρι και σε περιόδους ξηρασίας θα πρέπει να ποτίζεται όταν έχει στεγνώσει τελείως το χώμα.

ΛΙΠΑΝΣΗ
Η λεβάντα δεν είναι απαιτητική ως προς την λίπανση.η ενσωμάτωση μικρής ποσότητας βιολογικού λιπάσματος κάθε άνοιξη είναι υπεραρκετή.
Καλό θα ήταν να λιπαίνετε πριν αρχίσει η ανάπτυξη της, την άνοιξη, με ένα πλήρες και ισορροπημένο λίπασμα.
Ένα κοκκώδες του τύπου 10-10-10 (αναλογία Ν-Ρ-Κ) είναι ότι πρέπει.

ΚΛΑΔΕΜΑ
Κατάλληλη περίοδος για το κλάδεμα της λεβάντας, ώστε να εξασφαλισθεί ένα όμορφο και πυκνό σχήμα είναι στο τέλος του χειμώνα και στην αρχή της άνοιξης.
Μετά την άνθηση κλαδεύουμε χαμηλά.

ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΜΟΣ 
Ο πολλαπλασιασμός της λεβάντας γίνεται  με διαίρεση του φυτού , με μοσχεύματα μαλακού ξύλου την άνοιξη και ξυλοποιημένα το φθινόπωρο.
Η λεβάντα πολλαπλασιάζεται και με σπόρο αν και φυτρώνει πιο δύσκολα.

ΕΧΘΡΟΙ – ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ
Είναι φυτό που δεν θα προσβληθεί εύκολα από διάφορα ενοχλητικά έντομα ή από ασθένειες.

ΑΛΛΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ 
Υπάρχουν δύο ειδών λεβάντες: οι λεβάντες «τοπίου» και οι λεβάντες «αρωματοποιίας».
Η πιο κοινή από τις λεβάντες τοπίου είναι η Lavandula dentata.
Είναι η πιο εύκολη στην καλλιέργεια, πολύ διακοσμητική, με ωραία ασημίζουσα φυλλωσιά και ανθοφορία μηνών αλλά δεν έχει την ευωδιά της λεβάντας που θέλουμε.
Άλλη, εξίσου διακοσμητική και εύρωστη αλλά όχι αρωματική, είναι η Lavandula lanata, που μένει ανθισμένη μήνες ολόκληρους.
Η λεβάντα με το σωστό άρωμα που χρησιμοποιείτε στην αρωματοποιία είναι η Lavandula angustifolia.

Χρήσεις του ελαίου της λεβάντας

Μερικές απο τις χρήσεις του ελαίου της λεβάντας είναι :
- Πρώτες Βοήθειες. Χρήση σε εγκαύματα , σε μικρές γρατζουνιές για να αποτρέψει το σημάδι.
- Στρες και το άγχος. Απαλύνει το άγχος και το στρες
- Κράμπες της περιόδου. Ανακουφίζει απο εμμηνόρροιας κράμπες με το τρίψιμο πάνω από την κράμπες στην περιοχή της κοιλιάς
- Αιμορραγία. Λίγες σταγόνες λεβάντα θα βοηθήσουν να σταματήσει η αιμορραγία σε μικρά κοψίματα και πληγές.
- Νυχτερινές κράμπες στα πόδια. Πριν πάτε στο κρεβάτι, τρίψτε έλαιο λεβάντας πάνω στο πόδι σας και στο μεγάλο δάχτυλο του ποδιού σας.
- Τσιμπήματα εντόμων. Μια σταγόνα λάδι λεβάντας για τσιμπήματα εντόμων βοηθά στην ανακούφιση από τον κνησμό και θα βοηθήσει να επουλωθούν πιο γρήγορα.
- Εντομοαπωθητικό. Για να απαλλαγείτε από τα ενοχλητικά τσιμπήματα των κουνουπιών, ρίξτε σε ένα κερί 2-3 σταγόνες λεβάντας, ανάλογα πόσο έντονο άρωμα θέλετε.ή τρίψτε τα χέρια και τα πόδια σας
- Κόπωση. Προσθέστε μερικές σταγόνες από αιθέριο έλαιο λεβάντας στο νερό του μπάνιου σας για ανακούφιση από την κούραση.
- Συστατικό σε προϊόντα καθαρισμού. Προσθήκη λεβάντας σε μαλακό σαπούνι , σπιτικό καθαριστικό σπρέι , σαπούνι πλυντηρίου και άλλα προϊόντα καθαρισμού
- Ηρεμεί τα παιδιά. Βάλτε λίγο έλαιο και τρίψτε στο κάτω μέρος των ποδιών τους οποιαδήποτε στιγμή θέλετε να ηρεμήσει το παιδί σας.
- Σκώρος. Για την απομάκρυνση του σκώρου από τις ντουλάπες , κάντε ένα μικρό σακουλάκι με μπάλες βαμβακιού ποτισμένες με αιθέριο έλαιο λεβάντας. Ή κάντε μια μικρή δέσμη αποξηραμένα φύλλα λεβάντας και λουλούδια
- Διαλύτης. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως ένα οργανικός διαλύτης που θα βοηθήσει να απομακρυνθούν τα λίπη, κόλλες και χρώμα από διάφορες επιφάνειες
- Αποσμητικό. Προσθέστε 5 έως 6 σταγόνες λεβάντα σε ένα μικρό βάζο Προσθέστε λίγο μαγειρική σόδα, στη συνέχεια κάντε τρύπες στο καπάκι. Τοποθετήστε το σε δύσοσμα περιοχές και ανακινήστε το βάζο συχνά.
- Αρωματικά κεριά. Προσθέστε αιθέριο έλαιο λεβάντας σε σπιτικά κεριά για ένα ωραίο χαλαρωτικό άρωμα



Αποξήρανση των ανθέων της λεβάντας

Για την αποξήρανση της λεβάντας θα πρέπει να μαζέψετε τα άνθη της, όταν βρίσκεται στην πλήρη ανθοφορία και η μέρα είναι ηλιόλουστη και ζεστή. Αποξηραίνεται με τον εξής τρόπο:
1. Κόβετε τα άνθη της λεβάντας μαζί με το βλαστό
2. Κάνετε ματσάκια από 15-20 κομμάτια (τα ματσάκια πρέπει να έχουν το ίδιο μέγεθος)
3. Δέστε τα ματσάκια με ένα λάστιχο και όχι με σπάγκο, διότι όταν ξεραθούν θα μικρύνουν και θα πέσουν.
4. Τοποθετήστε τα ματσάκια σε μία χάρτινη σακούλα, για να συγκρατεί τα πέταλα που πέφτουν και να μην σκονίζονται.
5. Δέστε την χάρτινη σακούλα με ένα σπάγκο.
6. Κρεμάστε την χάρτινη σακούλα σε σκιερό, ξηρό και καλά αεριζόμενο μέρος, για 2-4 εβδομάδες.
Αφού περάσουν 2-4 εβδομάδες τα άνθη της έχουν αποξηρανθεί και είναι έτοιμα να τα χρησιμοποιήσετε.

Διαβάστε περισσότερα >>

ΛΑΝΤΑΝΑ

ΘΕΣΗ

Θέση που έχει αρκετή ηλιοφάνεια καθώς ο ήλιος παίζει σημαντικό ρόλο στη σωστή ανάπτυξή της.

ΧΩΜΑ

Η λαντάνα δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις σε έδαφος.

ΠΟΤΙΣΜΑ

Εάν και γενικά αντέχει στη ξηρασία, καλό είναι να την ποτίζουμε πιο συχνά όταν οι μέρες είναι πολύ ζεστές

Απαραίτητο για την καλή ανάπτυξη του φυτού είναι η επαρκής άρδευση κατά το καλοκαίρι.

ΛΙΠΑΝΣΗ

Η Λαντάνα χρειάζεται λίπανση την άνοιξη σχεδόν μια φορά τον μήνα με ένα πλήρες λίπασμα

ΚΛΑΔΕΜΑ

Ενα καλό κλάδεμα στην αρχή της άνοιξης θα βοηθήσει στην σωστή ανάπτυξή της και κυρίως στην έντονη ανθοφορία της. Επίσης, η λαντάνα είναι ένα φυτό που χρειάζεται συχνές παρεμβάσεις για να της δώσουμε το σχήμα που θέλουμε καθώς αναπτύσσεται κι απλώνεται με πολύ γρήγορους ρυθμούς.

ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΜΟΣ

Η λαντάνα πολλαπλασιάζεται με σπόρο , μοσχεύματα και καταβολάδες.
Ο σπόρος πρέπει να σπαρθεί κατά την άνοιξη.
Συνήθως όμως χρησιμοποιούνται μοσχεύματα μαλακού ή σκληρού ξύλου, που κόβονται το φθινόπωρο ή την άνοιξη.
Τα μοσχεύματα τοποθετούνται σε πολλαπλασιαστήριο σε συνθήκες υδρονέφωσης και μεταφυτεύονται στις τελικές τους θέσεις από τέλος φθινοπώρου έως τον Μάρτιο.

Πρακτικά μπορεί να πολλαπλασιασθεί πολύ εύκολα με υπόγειες καταβολάδες, από την άνοιξη μέχρι και το φθινόπωρο. Οι καταβολάδες έχουν ριζώσει σε περίοδο σχεδόν ενός μήνα από την ημέρα που θα φυτευτούν σε μια γλάστρα ή και στο ίδιο το έδαφος δίπλα από τη λαντάνα.

ΕΧΘΡΟΙ – ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ

Δεν έχει ιδιαίτερους εχθρούς ή ασθένειες και αυτός είναι ένας ακόμη λόγος που κατατάσσεται στα εύκολα και ανθεκτικά φυτά.

ΑΛΛΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

– Διαθέτει την ιδιότητα ν' απλώνεται εντυπωσιακά καλύπτοντας ιδανικά τα παρτέρια και τις μάντρες των κήπων ενώ μπορεί να φθάσει έως και τα δύο μέτρα σε ύψος.

– Γεμίζει πολύχρωμα μικρά λουλούδια αποτελώντας μία οπτική πανδαισία όταν είναι στα φόρτε της. 

– Η περίοδος της ανθοφορίας της είναι μεγάλη, ξεκινώντας από τα μέσα της άνοιξης και κλείνοντας τον κύκλο της μέσα στο φθινόπωρο.

–   Είναι γενικά ανθεκτική, με εξαίρεση τις πολύ χαμηλές θερμοκρασίες (αντέχει έως τους –2^οC). 

Περίοδος ανθοφορίας: Έχει μεγάλο εύρος ανθοφορίας. Τα πρώτα άνθη εμφανίζονται  το Μάιο και διατηρούνται έως τα μέσα Νοεμβρίου.

Διαβάστε περισσότερα >>

Τι δείχνουν οι αριθμοί στην συσκευασία του λιπάσματος;

Σε κάθε συσκευασία λιπάσματος αναγράφονται 3 αριθμοί (π.χ 10-5-8)

Κάθε αριθμός φανερώνει την περιεκτικότητα του λιπάσματος σε 3 βασικά θρεπτικά στοιχεία (Άζωτο-Φώσφορο-Κάλιο ή N-P-K).

• Ο πρώτος αριθμός αφορά την περιεκτικότητα τοις εκατό σε Άζωτο (N).
• Ο δεύτερος αριθμός αφορά την περιεκτικότητα τοις εκατό σε Φώσφορο (P).
• Ο τρίτος αριθμός αφορά την περιεκτικότητα τοις εκατό σε Κάλιο (K).

Παράδειγμα
Μία συσκευασία λιπάσματος 10 κιλών με ένδειξη 10-5-8, περιέχει:
10% Άζωτο, ή 1 κιλό Άζωτο
5% Φώσφορο, ή 0,5 κιλά Φώσφορο
8% Κάλιο, ή 0,8 κιλά Κάλιο
Τα υπόλοιπα 7,7 κιλά του περιεχομένου είναι βοηθητικό υλικό και δεν είναι χρήσιμο στα φυτά.
Το Άζωτο είναι πολύ σημαντικό για την ανάπτυξη των φύλλων. Λαχανικά όπως το λάχανο, το μαρούλι, η σαλάτα, η κολοκύθα, χρειάζονται περισσότερο άζωτο από τα άλλα.
Ο Φώσφορος βοηθά στην ανάπτυξη των ριζών, τη δημιουργία των σπόρων, αυξάνει την ανθοφορία. Λαχανικά όπως τα καρότα και τα πατζάρια χρειάζονται περισσότερο φώσφορο. Συνήθως τα λουλούδια χρειάζονται λίπασμα πλούσιο σε φώσφορο για να έχουν καλή ανθοφορία.
Το Κάλιο βοηθά στην ανάπτυξη των φυτών, την αντοχή στις ασθένειες και το κρύο. Οι πατάτες και τα δέντρα που παράγουν φρούτα, χρειάζονται περισσότερα κάλιο.

Πηγή : kalliergo.gr

Διαβάστε περισσότερα >>

ΖΕΡΜΠΕΡΑ

ΘΕΣΗ
Προτιμά τις ηλιόλουστες θέσεις, ενώ ιδανική θέση θα ήταν εκείνη που θα
εξασφάλιζε στο φυτό έντονο ηλιακό φως για λίγες ώρες.

ΧΩΜΑ
Η ζέρμπερα υποφέρει στα φτωχά εδάφη.
Έτσι για να αναπτυχθεί σωστά απαιτεί γόνιμα εδάφη με καλή αποστράγγιση.
Ο εμπλουτισμός του εδάφους με compost είναι απαραίτητος πριν από τη φύτευση
της ζέρμπερας
Αν θέλετε να την φυτέψετε σε γλάστρα , βάλτε αρκετά χαλίκια στον πάτο για καλή
αποστράγγιση, διαλέξτε χώμα αφράτο με πρόσμιξη τύρφης κι περλίτη για τον ίδιο
λόγο.

ΠΟΤΙΣΜΑ
Eίναι ευαίσθητη στην πολύ υγρασία
Το χειμώνα μειώστε το πότισμα και βάλτε την σε μέρος δροσερό, το καλοκαίρι όμως
θέλει άφθονο (μη ασβεστούχο) νερό
Η ζέρμπερα απαιτεί πολύ συχνά ποτίσματα αλλά καλή αποστράγγιση
Συνιστάται το πότισμα να γίνεται με τη μορφή της στάγδην άρδευσης.
Κατά το πότισμα δεν πρέπει να βρέχονται τα φύλλα της.

ΛΙΠΑΝΣΗ
Λιπαίνετε το φυτό κάθε 15-20 μέρες με υδατοδιαλυτό λίπασμα, στη συνιστώμενη
δοσολογία από την άνοιξη έως αργά το φθινόπωρο. Για να έχετε άφθονη ανθοφορία
προτιμήστε λιπάσματα με μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε φώσφορο. Αλλά για να μην
παιδεύεστε, αρκεί ένα ισορροπημένο υδατοδιαλυτό 20-20-20.

ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΜΟΣ
Πολλαπλασιάζετε με σπόρο ή με διαίρεση του φυτού την άνοιξη. Η σπορά γίνεται σε
μικρά δοχεία που τοποθετούνται σε εσωτερικό χώρο με θερμοκρασία λίγο πάνω από
τους 20οC. Τον Απρίλιο-Μάιο τα σπορόφυτα μεταφυτεύονται στον κήπο. Ο σπόρος
χάνει γρήγορα τη βλαστική του ικανότητα. Με διαίρεση μπορούν να
πολλαπλασιαστούν οι ζέρμπερες που βρίσκονται σε εσωτερικό χώρο ή
προφυλαγμένη θέση στον κήπο, καθώς σπάνια επιβιώνουν σε εξωτερικό χώρο το
χειμώνα.

ΕΧΘΡΟΙ – ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ
Η ζέρμπερα είναι πολύ ευαίσθητο φυτό στις προσβολές από έντομα και μύκητες.
Προσβάλλεται πολύ συχνά από μύκητες που προκαλούν σήψη του στελέχους όπως
ο βοτρύτης (Botrytis cinerea) και σάπισμα του λαιμού (Phytophthora sp). Επιπλέον,
τα φύλλα και τα στελέχη προσβάλλονται συχνά και από ωίδιο. Αρκετοί νηματώδεις
σκώληκες και έντομα του εδάφους προσβάλουν το ριζικό σύστημα. Προληπτικά
πρέπει να αφαιρούνται και να καταστρέφονται τα προσβεβλημένα μέρη του φυτού
και να μην βρέχονται τα φύλλα κατά το πότισμα.
Οι κυριότεροι εχθροί της ζέρμπερας είναι οι αλευρώδεις, οι αφίδες, οι θρίπες και οι
τετράνυχοι

ΑΛΛΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Η άνθιση ξεκινάει από τον Ιούνιο μέχρι το Σεπτέμβριο.
Δεν αντέχει στις συνθήκες του χειμώνα.
Η ζέρμπερα είναι ευαίσθητο φυτό σε ότι αφορά τη θερμοκρασία. Αναπτύσσεται
άριστα σε θερμοκρασίες 20-24οC, αλλά όταν η θερμοκρασία πέσει κάτω από τους 12
ή ανέβει πάνω από τους 30 οC σταματάει η ανάπτυξή της.
Ιδανικό φυτό για ανθικές συνθέσεις καθώς τα λουλούδια του διατηρούνται αρκετό
καιρό στο ανθοδοχείο
Μπορεί να μειώσει τις συγκεντρώσεις βενζόλης στα σπίτια.

Διαβάστε περισσότερα >>

ΙΡΙΔΑ

ΘΕΣΗ
Οι ηλιόλουστες θέσεις, προστατευμένες από τους έντονους ανέμους είναι οι πλέον ιδανικές για τη φύτευση της ίριδας.

ΧΩΜΑ
Αναπτύσσεται ικανοποιητικά σε πολλούς τύπους εδαφών, ακόμα και σε μέτρια εδάφη. Προτιμότερα όμως είναι τα γόνιμα, πλούσια σε οργανική ουσία, που δεν κατακρατούν πολύ υγρασία.
Καλό είναι να γίνεται τακτικό σκάλισμα του εδάφους, με σκοπό την μείωση της εδαφικής υγρασίας και την απομάκρυνση των ζιζανίων.

ΠΟΤΙΣΜΑ
Είναι ανθεκτικό φυτό στις υψηλές θερμοκρασίες και στην ξηρασία
Το πότισμα στην ίριδα πρέπει να γίνεται τακτικά, ανάλογα με τις συνθήκες που επικρατούν και να αυξάνεται την περίοδο της άνθισης, ίσως και λίγο πριν από αυτή

ΛΙΠΑΝΣΗ
Η χρήση οργανικής λίπανσης, ενισχύει την ανάπτυξη και ανθοφορία του φυτού

ΚΛΑΔΕΜΑ
Αποξηραμένα φύλλα ή άνθη απομακρύνονται διότι επηρεάζουν αρνητικά την άνθιση και την αισθητική.

ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΜΟΣ
Η ίριδα πολλαπλασιάζεται με τους βολβούς ή με διαίρεση των ριζωμάτων, ανάλογα με το είδος.
Οι βολβοί φυτεύονται κατά τους φθινοπωρινούς μήνες για να ανθίσουν την άνοιξη. Το βάθος φύτευσης δεν πρέπει να ξεπερνά τα 10 cm.

ΕΧΘΡΟΙ – ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ
Η ίριδα είναι ανθεκτικό φυτό στις προσβολές από έντομα. Μυζητικά έντομα όπως αφίδες (μελίγκρες) προσβάλλουν σε ορισμένες περιπτώσεις τα φύλλα και τα άνθη, χωρίς όμως να προκαλούν προβλήματα. Κυριότερο πρόβλημα αποτελεί η σήψη των υπόγειων οργάνων, εiδικά τις περιόδους όπου παρατηρείται υψηλή εδαφική υγρασία ή όταν εφαρμόζονται υπερβολικά ποτίσματα.

ΑΛΛΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Η ανθοφορία ξεκινάει από τον Απρίλιο και μπορεί να παραταθεί μέχρι και τον Ιούνιο. Τα λουλούδια της ίριδας διατηρούνται πάνω στο φυτό για σχεδόν 20 μέρες.

Διαβάστε περισσότερα >>

ΒΙΓΟΝΙΑ

ΘΕΣΗ
Προτιμάτε ημισκιερές τοποθεσίες, με πλούσιο αερισμό
Μακριά από το απ' ευθείας ηλιακό φως, επίσης από θέσεις ψυχρές και ρεύματα
αέρα.

ΧΩΜΑ
Μίγμα από κουμαρόχωμα - περλίτη (3:1) είναι άριστο για υπόστρωμα.

ΠΟΤΙΣΜΑ
Ποτίζουμε συχνά αλλά σε μικρές ποσότητες
Ρίχνουμε νερό μόνο όταν στεγνώσει το χώμα.
Προσέχουμε πολύ να μη βρέχουμε τα φύλλα όταν ποτίζουμε γιατί αναπτύσσεται ο
μύκητας του ωιδίου κάνοντας λευκά στίγματα στα φύλλα
Μεγάλη προσοχή στην αποστράγγιση της γλάστρας γιατί το φυτό έχει
ευαίσθητο ριζικό σύστημα και σαπίζει πολύ εύκολα.
Το χειμώνα περιορίζουμε πολύ τα ποτίσματα. Αντίθετα την άνοιξη και το καλοκαίρι.

ΛΙΠΑΝΣΗ
Λίπανση να γίνεται από το Μάιο-Οκτώβριο. Να χρησιμοποιούνται λιπάσματα που να
περιέχουν όλα τα θρεπτικά συστατικά, διαλυμένα σε νερό και στη μικρότερη
συνιστώμενη ποσότητα.

ΚΛΑΔΕΜΑ
Τον Μάρτιο - Απρίλιο καθαρίζουμε το επάνω μέρος του φυτού από τα μαραμένα
φύλλα , σάπιους βλαστούς , άχρηστη βλάστηση.
Να φροντίζετε πάντα ο κεντρικός βλαστός (ψευδοβλαστός) να είναι ελεύθερος και να αερίζεται καλά.

ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΜΟΣ
Ο πολλαπλασιασμός γίνεται κατά κύριο λόγο με μοσχεύματα φύλλων. Μπορείτε
όμως να δοκιμάσετε και με μοσχεύματα κορυφής ή ριζώματα.

ΕΧΘΡΟΙ – ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ
Προσβάλλεται εύκολα από μυκητολογικές ασθένειες γιατί οι βλαστοί της περιέχουν
μεγάλη αναλογία νερού γι'αυτό και θα πρέπει να τοποθετείται σε χώρους με επαρκή
αερισμό.

Λευκές κηλίδες πάνω στα φύλλα του φυτού σημαίνει προσβολή από ωίδιο. Η
μυκητολογική αυτή ασθένεια αντιμετωπίζεται με κατάλληλα φάρμακα.

Κυκλικά στίγματα που αρχίζουν να μαυρίζουν σημαίνει προσβολή από βακτηριώσεις,
οι οποίες και αντιμετωπίζονται με κατάλληλα φάρμακα και ψεκασμούς.

ΑΛΛΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

 Αν το φυτό σας δεν ανθίζει ή έχει πολύ μικρά νέα φύλλα, τότε χρειάζεται λίπανση.

 Η υπερβολική ζέστη και ξηρασία δημιουργούν ξηράνσεις στα φύλλα. Στην
περίπτωση αυτή ποτίζουμε και τοποθετούμε το φυτό σε πιο δροσερό χώρο.

 Αν τα φύλλα κιτρινίζουν είναι από το υπερβολικό πότισμα ή κρύο. Αφήνουμε
το φυτό να στεγνώσει και το τοποθετούμε σε θερμότερο μέρος. Επίσης, το
υπερβολικό πότισμα ενδέχεται να δημιουργήσει σάπισμα βλαστών στη βάση.

 Η μεταφύτευση να γίνεται μετά την περίοδο ανθοφορίας του φυτού.
Ιδιαίτερη προσοχή να δίνεται στους εύθραυστους βλαστούς.

 Μάρτιο - Απρίλιο, να γίνεται καθαρισμός του φυτού από μαραμένα φύλλα,
ώστε ο κεντρικός βλαστός να αερίζεται καλά.

 Η θερμοκρασία το χειμώνα να μην πέφτει κάτω από 15 C.

Αλλαγή γλάστρας δεν γίνεται συχνά διότι δεν υπάρχει πλούσιο ριζικό σύστημα.
Αλλάζετε γλάστρα κατά τον χωρισμό (πολλαπλασιασμός) του φυτού. Ανήκει στα
φυτά που θέλουν μικρές γλάστρες

Διαβάστε περισσότερα >>

ΔΙΠΛΑΔΕΝΙΑ

ΘΕΣΗ
Προτιμά τις ηλιόλουστες ή ημισκιερές θέσεις για τη φύτευσή της.
Το ιδανικό είναι
να φυτεύεται σε ηλιόλουστα σημεία που σκιάζονται κατά τις μεσημεριανές ώρες.
Είναι φυτό ευαίσθητο στο κρύο και παγώνει όταν η θερμοκρασία πέσει κάτω από
0οC, τις περισσότερες όμως φορές αναβλαστάνει την άνοιξη από το λαιμό.
Όταν φυτεύεται σε σημείο προστατευμένο από δυνατούς ανέμους διατηρεί τα
άνθη της για μεγαλύτερο διάστημα.
ΧΩΜΑ
Η διπλαδένια ευδοκιμεί σε εδάφη βαθιά, πλούσια, αμμοπηλώδη και με καλή
αποστράγγιση.
ΠΟΤΙΣΜΑ
Η διπλαδένια χρειάζεται συχνό πότισμα, ιδιαίτερα το καλοκαίρι, αλλά μπορεί να
αντέξει για λίγο την ξηρασία
Είναι ευαίσθητη στο υπερβολικό πότισμα
ΛΙΠΑΝΣΗ
Λίπανση χρειάζεται από την άνοιξη έως το φθινόπωρο, προτιμήστε υδατοδιαλυτά
λιπάσματα και σίδηρο 1 -2 φορές το μήνα.
ΚΛΑΔΕΜΑ
Κλαδεύεται το φθινόπωρο, αφού έχει τελειώσει η ανθοφορία και πριν τις χαμηλές
θερμοκρασίες του χειμώνα.
ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΜΟΣ
Πολλαπλασιάζεται με ημιξιλοποιημένα μοσχεύματα που κόβονται τον Ιούλιο. Τα
μοσχεύματα εμβαπτίζονται σε ορμόνη ριζοβολίας και τοποθετούνται σε ειδικό χώρο
με σύστημα υδρονέφωσης (τεχνητή βροχή σαν σπρέι, που πέφτει ανά πολύ τακτά
διαστήματα ώστε να παραμένει η υγρασία σε υψηλά επίπεδα).
Μπορεί επίσης, να
πολλαπλασιαστεί με σπόρο αλλά και με διαίρεση της ρίζας.
ΕΧΘΡΟΙ – ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ
Συχνά αντιμετωπίζει πρόβλημα με προσβολές από αφίδες, οι οποίες
συγκεντρώνονται στα άνθη, τα φύλλα και τους τρυφερούς βλαστούς και μυζούν
τους χυμούς του φυτού. Για τη μείωση των πληθυσμών των αφίδων, μπορεί να
γίνει καθαρισμός των προσβεβλημένων σημείων με ένα βρεγμένο πανί.
Επιπλέον μπορεί να εφαρμοστεί ψεκασμός με αραιό διάλυμα σαπουνιού (1 κουταλιά
της σούπας υγρό σαπούνι σε ένα λίτρο νερό). Ο ψεκασμός πρέπει να γίνεται μόνο
στα προσβεβλημένα μέρη και όχι σε όλο το φυτό και μην επαναλαμβάνεται πάνω
από 2-3 κάθε περίοδο γιατί το σαπούνι μπορεί να ξεράνει το φυτό.
Οινόπνευμα και σαπούνι, σε ένα ψεκαστήρα 1 λίτρου προσθέτουμε 2 κουταλιές
της σούπας μπλέ οινόπνευμα και λίγο υγρό πιάτων. Ανακατεύουμε το διάλυμα καλά
και ψεκάζουμε 1-2 φορές την ημέρα, ανάλογα με την προσβολή.
Σπανιότερα η διπλαδένια προσβάλλεται κι από άλλα μυζητικά έντομα όπως οι
αλευρώδεις και η ισέρια. Παρόμοια και σε αυτή την περίπτωση ο πληθυσμός των
βλαβερών εντόμων μπορεί να μειωθεί με τον καθαρισμό των προσβεβλημένων
σημείων.
ΑΛΛΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Η διπλαδένια ανήκει στην ίδια οικογένεια με την πικροδάφνη, την πλουμέρια,
την βίγκα και τη δαφνούλα.
Η διπλαδένια ανθίζει όταν η θερμοκρασία τη νύχτα είναι μεγαλύτερη από 10οC.
Πρακτικά στην Ελλάδα παραμένει ανθισμένη από τον Ιούνιο έως τέλη Οκτωβρίου,
ενώ διάσπαρτα άνθη υπάρχουν στο φυτό όλο το χρόνο.

Διαβάστε περισσότερα >>